“Wie nooit verliest weet niet wat Winnen is” !

en ik kan het weten en voelen, deze zin zal een ieder moeten aanspreken en is absoluut vertaalbaar naar ieders eigen wereld.

Wie nooit verliest weet niet wat winnen is, dat maakt winnen zo bijzonder, dat maakt winnen tot een prestatie, winnen doe je met zijn allen !.

Ik schrijf dit stukje voor mezelf en zeker ook voor jullie.

De weekend rust heeft me goed gedaan, hoewel er natuurlijk de pijn en het acceptatie proces volop aan de gang zijn, kan ik niet wachten om morgen (maandag 17 juli) mijn eerste kennismaking in het revalidatie om 12.00 uur gestalte te geven.
Ik ben enthousiast, tot op het “bot” gemotiveerd. Ik wil en ga er vreselijk hard aan werken, het tempo zal op een ander nivo zitten want de genezing afgelopen week was een record en je kan niet altijd knallen.

Ik ben voornemens met mijn coach (revalideren is een teamsport) de navolgende afspraak te maken: “ik heb een doel voor ogen, jij hebt de kunde en kennis, ik de motivatie en inzet, als jij zegt 10 keer is het 10 keer, zeg je 130 dan wordt het 130, wij gaan het karwei klaren, al moet ik afzien, janken, lachen en vallen, ik wil mijn doel halen en je hebt een sportmens voor het leven”.
Ik zal niet de grote jongen uithangen, hun kennis en ervaring zal ik uiterst respecteren, als we maar wel de gang erin houden.
Winnen kan ik niet alleen.

Ik kreeg vanuit het ziekenhuis brieven mee voor de fysio, (je kent die enveloppen wel die je eigenlijk niet mag lezen ) daar schrijven ze een rapport uit voor verdere behandelingen, deze fysio heeft lovende woorden geschreven over mijn gesteldheid, optimisme en motivatie. Pak deze man maar aan want hij kan het.
Ik voel het ook zo, het is net of je het lang verwachtte kado op sinterklaasavond zou kunnen krijgen terwijl het pas november is……… voel je hem?
Mijn adrenaline motor draait op een voorverwarm pitje, de motor is niet snel maar als hij warm is geloof me dan komt een enorme fysieke krachtcentrale, beul mij maar af in de revalidatie, heb geen medelijden in dit traject, ik kom zo sterk mogelijk uit de therapie wat mogelijk is, met alle support van jullie kant en het geloof in mij dat het gaat lukken, mannen en meiden, jullie gaan wat van mij horen.

Ook komen steeds meer berichten over mensen die in hun kennissenkring vrienden hebben met een handicap of prothese, het lijkt of heel de wereld uit deze mensen bestaat allemaal prima, maar geloof mij nou maar, ik heb protheses nog nooit in het Makro-krantje zien staan !

Winnen kun je nooit alleen,

“Wie nooit verliest weet niet wat Winnen is “

Hans Jan