in vorm zijn en frambozen

Het is maandagavond, de zon breekt door de wolken,steekt over het terras door de achterramen en de schaduw van de contouren is zichtbaar op de vloer, de koelte is aantrekkelijk voelbaar en de bamboe windvanger componeert in de wind zijn eigen melodie.
De telkens terugkomende duif roekoet elke weer zijn aanwezigheid en hij wordt getrakteerd op een verbale roekoe van mijn kant, niet dat het klinkt maar het voelt goed. Ik voel aan mezelf dat de acceptatie van het gemis aan me begint te knagen, op een of andere manier lukt het me niet altijd om even "vrij" te zijn van de gedachte, dat zal de tijd wel leren. Afgelopen weekend heb ik enorm genoten van mijn grote stappen voorwaarts, op vrijdag de 28ste Juli beleefde ik de ooit adorabele woorden van Niels Armstrong toen hij eerste voet op de maan zette ("one little step for human but a big step for menkind"), kun je je voorstellen dat ik als jochie snachts toen ik ca 7 jaar was naar de landing op de maan keek, ik voelde nu de woorden van Niels Armstrong.
Deze eertse stappen droeg ik op aan Dick die op deze dag zijn VUT ging vieren, zijn kantoor had groots uitgepakt, prachtige verhalen, mooie cadeaux, prachtige bloemen voor Leo, ik gaf het mijne, mijn eerste stappen. We hebben dit op zeer gepaste wijze gevierd op zijn Italiaans met alles erop en eraan. Joerie had de show ongewild gestolen door 4 pepertjes te eten met de gedachte dat het cherry tomaatjes waren. De brandweer hoefde niet te komen.
De zaterdag was in het teken van rust, eindelijk even de tijd om mijn kantoortje op te ruimen, spullen van de wk, oude computers en beeldschermen moesten eraan geloven en een goede bestemming was snel gevonden. Oké het duurt een hele ochtend maar het resultaat was er wel naar.
Enthousiast ben ik begonnen aan het ontwerpen van een aangepaste badkamer en ik probeer (en jullie mij kennende) geen enkel spoor van fysiek minder gestelde bewoner hierin terug te laten komen. Ook hier geldt, ik voel mij niet zo als de wet mij omschrijft en dat ga ik lang vol houden. Ik zie oplossingen in een inloopdouche, losse vrijhangede wastafels, anti slip tegels, een gescheiden douche en was voor kinderen om file problemen bij de vroege start van het nieuwe trimester te voorkomen.
Moeilijke beslissingen, blijf je hier wonen, moeten we wat anders, je herkent dat wel.
Zaterdagavond hebben de stokken het ritme genomen door het dorp en de tussenstop was het terras van de Pynas, Remco begeleidde me als bodygard en het terras was gezellig, ik voelde de aanwezigheid van velen en allemaal wisten ze wat er aan de knikker met me was. Een tafeltje werd in gereedheid gebracht en toastend met positieve kracht met zijn allen op een goed herstel. Jongens dit deed me erg goed, ergens komen, niet worden aangekeken als "andere Hans", maar gewoon, gezellig, fijn dat je er weer bent. Nu is het te doen gebruikelijk dat het lichtknopje weleens doormij wordt gebruikt om af te sluiten, vlak voor sluitingstijd van 1 uur pakte ik mijn stokken en tikte de seconden weg van de grote kerkklok. Bij 1 was ik binnen !

Zondag een rustdag, even uitslapen, de hulp had aangekondigd laat te komen en dat vonden wij prima. Vandaag stond het thema van boekingen en overboekingen centraal want de schoorsteen moet ook branden en als er geen hout is gaan de kranten erg snel.
De vriendinnen van Yoni komen 's avonds DVD kijken en het is gezellig druk in huis, ook die drukte kunnen we aan en dat is een goede sfeergraatmeter.

Vandaag Maandag,
fysio voor Yoni aan huis en het gaat steeds beter, de beweeglijkheid en kracht die mijn Prinses in haar linkerboven heeft doet ons allen verbazen, ze gaat goed, ze is enthousiast en ze wordt met de dag knapper, ik ga jullie vertellen dat als er ooit een wielrronde in Maasland gehouden wordt, de ronde miss al bekend is, dus mijnheer van Vliet, je hoeft niet ver te zoeken.Ook zij is aan het investeren voor komend schooljaar, wie weet "loopt" zij wellicht achterstand op, om dit een beetje te compenseren leest ze haar boeken en maakt ze verslagen, ik vind het geweldig, knap Yoni, fijn dat je er zo mee omgaat.

Mijn programma was fysio en groepssport, de fysio Catja (els is met haar bootje 3 weken aan het varen)leest de vorderingen van vrijdag en zonder gemekker wordt de loopprothese opgeblazen en gaan we oefenen, lopen in de brug met gelijke liggers, lopen met brug en stok en de volgende keer .......
Er zit een uur pauze tussen de ochtendonderdelen, ik haal koffie en trakteer mezelf op een amandelbrooje, lekker van mezelf, goed gedaan jochie. Ik zit met een big smile in de recreatiezaal en ik voel ze vragen, waarom heeft die lange zo'n pret.
Nou die pret kon niet op vandaag, ik ga met Jan (mijn sport maatje op de revalidatie die ook een amputatie heeft)tenissen!
Hij speelde het spelletje in valide situatie al vele jaren, ik sloeg ook een aardig potje mee en dan zit je daar, in een sportzaal, tennis net, spiksplinternieuwe tennisrackets (heeft de revalidatie speciaal aangeschaft) en plenty ballen.
De eerste ballen vielen tegen, maar na 10 minuten waren er ongende rallies en gingen mijn gedachten naar "mijn vereniging De Commandeur", wat zal dat een mooi moment zijn als ik samen met Yoni op onze levelingsbaan 2 zal staan, ik zal denk geen bal raken maar emotioneel de mooiste partij.
De wereldbal die ik sloeg in de partij met Jacco Eltingh, Paul Haarhuis en Marcel, zal ik nimmer meer demonstreren, maar onlosmakelijk zal onze come back zijn op het gravel.
De Commandeur, een kindje van me, een vereniging waar een ieder zich thuis voelt, straks met 2 x 12 uurs toernooi is er een prachtweekend in elkaar gezet, ik wil erbij zijn, 's avonds treed Robert Leroy op, een vriend van me die op het punt staat door te breken, afgelopen week zijn promo CD (waar ik met Louis warnaar)alleen maar op radio 2, hij gaat concerteren in de Heineken Music Hall, deze kerel gaat het maken.
En dat vind ik zo leuk aan het regelen, met de opening van Baan 10 Paul en Jacco megasterren van weleer en 26 augustus Robert, een artiest waarvan we binnenkort zeggen, die was bij ons !
Jullie lezen het, het is een langer stuk dan ik dacht maar ja wat wil je na 3 dagen.

Als slot wil ik een memorabel woord noemen, Sammy (mijn skipiste koningin)noemde de daaglijkse trombose prik van Yoni, "frambozenprik" Heerlijk Sammy, je laat me stralen.
Vanuit Griekenland krijg ik de aanbeveling komend seizoen op het middenveld te spelen,ik schreef de trainer dat ik veel looptraingen doe, meer als hij, en dat mijn techniek stappen vooruit gaat, "er is nog niemand geweest die bij mij de laatste 2 weken een panna heeft gemaakt, peter " !

Hans