Luchtverplaatsingen

Zaterdag was mijn cabrio maatje Garry om 9.30 uur in de Kerkstraat.
Prachtig gepoetste auto, dat kon ik nog niet van mezelf zeggen, ik was me nog aan het scheren en de oksels en wangen aan het voorzien van schijnbare tegengeuren.
Opgetut en al kon mijn feestje beginnen, zoals ik zelf ook graag rij met het dakje open was een kort route langs Vlaardingen via de dijk een prima startpunt.
Zo kwajongens als we zijn vroeg ik Garry toch maar even bij de Mini dealer even langs te gaan, Lucien had mij middels een sms laten weten dat hij van ons ongeval gehoord had en mij en Yoni het allerbeste wenste.
Met de krukken onder de handpalmen, pivoeteer ik behendig tussen de BMW grote jongens, een beetje voorzichtig voor eventuele beschadiging.
Waarom naar de BMW/Mini dealer zul je je afvragen, welnu, die mini is een handgeschakelde auto en aangezien ik mijn niet op kort termijn als volleerd automobilist met 1 been 3 pedalen zie bedienen vraag ik hem om op zoek te gaan naar een zelfde auto maar dan in automaat, regeren is vooruitzien toch. Ik heb besloten geen motor meer aan te schaffen, het gewicht van dit soort fietsen vraagt een goede coördinatie en stevigheid van benen om de motor bij stilstand in balans te houden, het was een van mijn grote vriendinnen maar als je zie niet kunt controleren moet je er anders over gaan denken, ter illustratie, de motor die we bereden weegt 335 kilo en das net iets meer als een vouwfiets.

Na het korte bezoek rijden we in de omgeving en zie ik even de wereld weer zoals hij is in plaats van herinneringen van mijn gedachte.
Het is 11.30 en Garry zet mij af, koffiedrinken aan de buitentafel, de post.
Terwijl er een hoop getoeter en herrie in de omgeving te horen is voel ik dat de MVV voetbalkampmannen weer in het dorp zijn, tijdens het getoeter open ik een grote enveloppe…………..
Knappe timing, een grote foto van alle voetballertjes van MVV kamp 2006 met leiding met grote borden boven hun handen met veel sterkte Yoni, Hans, Joeri Joke.
Jongens dank jullie wel, de foto krijgt een bijzonder plaatsje en ik weet dat mijn voetballer aller tijden (Joeri) er volgend jaar bij zal zijn en ik hem uit en aan kom zwaaien.
Ik ben benieuwd naar jullie verhalen want traditie getrouw is dit het vakantie evenement. Van Jeroen Scheffers heb ik informatief begrepen dat jullie een geweldig zware, warme maar ook een te gekke, tof, en avontuurlijke week gehad hebben.

’s Middags doe ik even mijn benen strekken op bed voor de doorbloeding en rust, het bovenbeen links gaat al aardig slinken,
begin van de week was het dikte verschil 10 centimeter, nu denk ik zo 6 cm.
Zelf masseer ik zachtjes de stomp voor souplesse en het rare is dat ik dan soms mezelf onder de voeten kietel……….

We besluiten een beetje orde op zaken te stellen binnenshuis, bloemen, kaarten cadeaux, boeken en tijdschriften worden keurig geordend en er komt een bankstel zichtbaar.
Resultaat is echter dat de vloer voorzien is met bloemblaadjes resten , papier snippers, snoepjes die gevallen zijn en niet te traceren waren……….. gewoon een bende.
Ik ben zeer opportunistisch en begin bij het gebrek aan huishoudelijke hulp (wat wel toegekend is maar niet ingevuld kan worden!) zelf te stofzuigen, 1,5 uur duurde het voordat ik de kamer de hal en de keuken van het vacuümmondstuk had voorzien, het leek wel of ik een elektronische snuffelhond uitliet die geen behoefte drang had.
Na diverse malen het gevecht met stok en slang te hebben overwonnen kreeg ik een voldaan gevoel, even lucht zou Martin zeggen, alleen nu in de letterlijke zins des woords.

We ten de klusjes van de afgelopen 2 dagen, de Maaslandse catering denkt dat wij eten voor 8 bootwerkers maar dat is even niet zo, desalniettemin smaakt het menu ook voor de tweede ronde.

Ik kijk naar de afscheidswedstrijd van Dennis Bergkamp en ik krijg rillingen als ik Cruijf en van Basten (hoewel ik geen Ajax fan ben) het veld betreden.
Wat moet het toch geweldig zijn als je zo’n speler bent, puur en zuiver met sport, alles wegcijferend en dan zo’n afscheid, pure klasse, pure sport. Dennis ik wil dat ook, op het moment dat ik met mijn prothese datgene kan doen wat ik voor ogen heb en ga halen zal ik geen afscheidswedstrijd spelen maar een aanvangswedstrijd met jullie allemaal in mijn team ! Tegenstanders kennen we (nog) niet en spelen we met wisselende bezetting. Als we maar spelen ….
















’s Avonds wordt het Terrassa gevuld met komende vakantiegangers, we zwaaien ze uit na een mooi glas rosé, bon voyage and save trip.

Vroeg naar bed en heerlijk geslapen.