een maand verder

Gisteren had ik geen lef om te schrijven, exact een maand was het gisteren, ik sta er toch bij stil,we weten het allemaal, wat is een dag, een week een maand .........

Ik kijk natuurlijk ook weleens terug, ik heb tot nu alleen maar naar voren gekeken en dat bevalt me goed.
Terugkijkend, nog niet naar het negatieve, absoluut niet, nee wat hebben we een geweldige vorderingen gemaakt, anderen die in deze periode een vakantie beleven zijn Yoni en ik volgas aan het werk om zo mobiel mogeljk terug te komen. De fysio is zeer tevreden over de vorderingen van Yoni, ze doet zeer gedisciplineert haar oefeningen en ze zal zeker geen rare fratsen uithalen.
Wat kun je trots zijn op zo'n meid, gesteund door haar vriendinnen en moeder en zeker ook joeri. Wat is er met dat mannetje allemaal gebeurd en nu begint ook hij vertrouwt te raken met de situatie, de inmobiliteit, acceptatie maar zeker meer de motivatie. Hij is de comming man, zijn grappen en grollen, zijn vrolijkheid en bereidwilligheid voor alles doet me deugd. Vandaag is hij met Joke Rotterdam leeg wezen halen voor zijn komende VWO carriere. Tassen zijn gevuld en eind van de middag komen ze thuis. Hij heeft het naar zijn zin gehad en meiden van het CLD, mister van Dongen is ready for party !

Vandaag is het bed van Yoni naar de zorg terug gegaan, niet alleen het bed maar ook van de verpleging hebben we afscheid van genomen.
We regelen het zelf, we kunnen het zelf en we doen het zelf. Meiden, ontzettend bedankt voor jullie goede zorgen, zeker met jullie hulp en inventiviteit zijn wij hier tot we zijn en dat binnen een maand ! Geweldig.

Van binnen ben ik zo vreselijk gemotiveerd, die fysieke motor van me begint warm te draaien,vandaag een beetje onrustig, het wordt tijd dat het rijbewijs vrijgegeven wordt, de muren heb ik al bekeken, laat mij maar even gaan.
Het wordt ook tijd voor deze man dat zijn kont gelucht wordt en dat de horizon wat vaker gezien gaat worden.
Tijdens de revalidatie pauze in Delft heb ik gisteren prima gezelschap gehad, het doet me goed mensen om me heen te hebben met dezelfde "bloedgroep", de koffie en amandelbroodjes zijn niet aan te slepen en gevoels waarde liggen "on one level".
Rijkdom is mensen en dierbaren om je heen die ook het hart op de juiste plek hebben is de levensles.

Morgen, woensdag ben ik vrij! Zal ik dan toch weer verder gaan met mijn boek en met yoni een korte wandeling in het vooruitzicht, Joke gaat het op het werk proberen de draad weer op te pakken, Yoni Joeri en ik redden het wel.
Vandaag heb ik zwangere trotse Sus en Peter gezien, wat straalt dat stel, ik ben er beretrots op.

Terwijl de vorderingen voor de feestavond op de commandeur voor mij gestalte krijgt komt Robert Leroy as donderdagmiddag naar me toe in de revalidatie in Delft, vlak voordat hij diezelfde avond bij mijn cluppie Feijenoord een selectie personeelsavond luister bijzet.
Ik ben wat van plan , iets ondeugends, maar dat zijn ze wel gewend bij de commandeur.

Ook heb ik mijn ipod uit de oplader gehaald en geniet ik afgesloten van de wereld van mijn muziekkeuze, Robbie Wiliams, vanzelfsprekend maar vergeet "mijn" blof niet,
ik zet de ipod op shuffle en ik hoor het nummer "ik denk dat ik ga lopen", ja dat denk ik, nee, dat ga ik zeker doen.

Hans Jan