mijn vrije dag

Gisteren woensdag was voor mij een vrije dag, niet voor joke voor haar de eerste dag dat ook zij de draad weer probeert op te pakken op haar werk en moge menig bolletjesslikker er zich van bewust zijn want de grenzen zijn weer onder controle. Zij had natuurlijk ook een verhaal te vertellen aan haar collega's die in de afgelopen maand ook haar honeurs moesten waarmaken en volgens welgeinformeerde bronnen is dit gelukt waarvoor jullie dank.
Het was goed dat Joke er weer uit was, het is ook goed dat je het werk weer kunt oppakken.
Alie ,de huishoudelijke hulp, krijgt een kopje koffie en zij gaat werkelijk als een speer door het huis, badkamer toiletten de slaapkamer van Yoni en Joeri en de woonkamer krijgen een fikse beurt.
Vandaag stonden diverse dingen op mijn program, boterhammen smeren in schipluiden voor de weekfeest maar helaas waren er geen ziekmeldingen en bleef mijn aangeboden dienst ongebruikt, verder champignons halen en brood en de voetbal het westlandselftal tegen de toekomst van feyenoord op ons sportpark.
Het halen van brood gaat best alleen besef je pas als de tas aan je stokken hangt niet alleen op je stokken moet letten maar ook dat je rekening moet houden met het gewicht van het brood. Het geluid van de stokken was niet monotoon maar met een beladen klank.
De champignons ging makkelijker want dat weegt maar 250 gram en dat kun je vergelijken met het gewicht wat je draagt als je moet plassen....

Joke is eind van de middag terug, Andre Menitta en pascal komen even langs en algauw blijkt dat Yoni niet de enige prinses is, ok andré, ook jullie hebben een prinses en ze mag er wezen.

Na de ovenschotelpasta met roomsaus voor Marjoes komt Wim me halen voor de voetbal, stoel en stokken mee onder 1 voorwaarde, de stoel komt het voetbalterrein niet op, dat doe ik met de stokken !
Feyenoord wint met 5-1 een leuke pot met een prachtig 4e doelpunt, een beauty van een lob.
Een kwartier voor tijd besluiten Yoni en ik de voetbal te verlaten, Rienier zou deze avond thuiskomen en de afspraak was zo gauw mogelijk aan de rosé om de hergroepering op het dorp te vieren, Astrid, Roy en Manon waren net als Reinier gekleurd, de bedoeling was dat er 3 weken geleden een aansluiting zou zijn in Italië, het liep anders.
Proostend op de terugreis werd de hereniging een feit, fijn dat jullie weer veilig terug zijn.

Hans Jan