Weg gips en weg met de tromboseprikken !

Precies 6 weken na ons ongeval besef ik me nu, wat vliegt de tijd als je terugkijkt.
Voor Yoni waren deze 6 weken in haar fractuur 6 weken gips van voet tot lies. Ondanks de warme periode en de moesson die we deze week gehad hebben heb ik Yoni werkelijk niet horen klagen, natuurlijk wel gemopper over de beweeglijkheid maar nooit negatief.
Twee weken geleden hoopten we dat er een gedeelte van haar gips kon achterblijven in het ziekenhuis, zoals jullie wellicht gelezen hebben viel dat een beetje tegen. Nu vandaag werd de rit naar Reinier de Graaf weer ingezet. De prinses had zich erbij neergelegd dat ook dit keer de kans groot was dat het gips niet voor recycling inzetbaar zou zijn.
Aangekomen in de gipsdemontagekamer, werd de witte buigzame massa ontnomen en zag haar linkerbeen de zon schijnen langs de lamellen achter de dubbele ramen.
Op dat moment komt een vrouwelijke co-assistente om de hoek kijken waarna dokter van der Elst samen een visuele controle uitvoeren.
De gipsmeester kreeg de opdracht het onderbeen te gipsen, op het moment dat het gips uitgehard was werden er twee sleuven aan de langskant geknipt, het gips werd er afgehaald, de twee helftjes werden voorzien van strippen klittenband en hiermee werd mogelijk gemaakt dat het gips demontabel is en middels de klittenband constructie herplaatsbaar.


De Prinses kan in bad als ze dat wil en jullie begrijpen dat dit een fikse stap voorwaarts is in haar revalidatie, gelukkig zijn voor haar ook de progressie van genezing zichtbaar en koesteren we hoop dat uiteindelijk alles goed zal komen, let wel niemand geeft garantie maar de behandelend arts was gezien de impact zeker niet ontevreden.
Pa werd direct na de uitvoering gebeld en ik kon het de collega's bij Bovero mededelen want op dat moment was ik daar om met een stukje lekkernij de koffieconsumptie tijdelijk te vergroten.
Het deed me goed weer even op het honk te zijn de crew weer even te zien.
Ik verbleef er een uurtje want de fysioperiode kondigde zich aan.
Yoni kon nog vanmiddag door de MRI scan, waarschijnlijk omdat er plots ruimte onstond en van deze gelegenheid werd gebruik gemaakt. Nu op dit moment ligt ze languit op de bank en ervaart de aanraking van been op de bank en met haar handen, het is wennen want het is zeer gevoelig.
Heerlijk dat ook zij aantoonbaar resultaat geboekt heeft.

Ik heb gisteren aan de revalidatie en westlandortopedie toestemming gegeven om mijn revalidatie op video vast te leggen als het zover is, met name het meten, begeleiden, monteren en trainen met de prothese moet hierin duidelijkheid geven aan toekomstige patiënten.
Ik wacht met spanning af op de goedkeuring en definitieve bestelling van de prothese want zonder opdracht doet niemand wat, "fingers crossed" !
Ook te horen gekregen dat er priveles 1 been ski gegeven wordt, een aantal lessen bij Alpine Sport en dat is voor deze man bekend terrein. Dit werd met luid getoeter over Maaslands wegen kenbaar gemaakt.

Komend weekeinde doen we rustig aan, morgen staat de eerste voetbalpot van Joeri op het program en ik zal er zijn en het Maaslandse nazomerfeest begint. Joke draait haar diensten zij heeft vrijdags altijd "de middag".
Het is goed dat ook zij de draad weer oppakt want vergis je niet wat je allemaal overkomt in dee situatie.

Wij wensen jullie een heel fijn weekend,
ik kijk stiekum naar de bank, broer en zus als een onlosmakelijk koppel naast elkaar, ik haal straks de pizza's uit de oven, geen tostiés vandaag, volgende week als alle vrienden en vriendinnen weer terug zijn zullen we het tostiijzer uit de kast halen en kan de beste tostibakker van Maasland zijn kunstjes weer tonen.