Madurodam, de bevestiging en Men of Honor

Vanavond na de tegenvallende score van het Nederlands elftal de terugblik op de afgelopen dagen.
De donderdag en vrijdag waren vol met revalidatie, het krachttrainingshonk wordt een soort automatisme en de motivatie zoek ik om ritmisch de oefeningen met de ipod in het oor uit te voeren.
De keuze van de muziek lijkt op de spinning sound, opzwepent en met een gaaf ritme.
Gisteren, vrijdag werd mijn jongste broer 50 en we mochten met velen genieten van zijn dag. Madurodam werd speciaal voor deze gelegenheid 's avonds onstoken en voor elk jaar dat Martin werd stonden 1000 brandende lichtjes tegenover.
Na het feliciteren en welkomstdrankje konden we genieten van Madurodam, prachtig hoe de Dam, het rijksmuseum, de haven en de oudezijdsvoorburwal van amsterdam hun interieuren in het licht prijs geven. Baantjer niet gezien maar Madurodam op je billen zittend meemaken doet je geloven dat je als cameraman een film opneemt.
Het koppel mensen is geweldig, de band die gelegenheid gaf veel te kletsen. Marja was overgekomen heeft bij ons gegeten en zou de eerste nacht bij ons overnachten.

Martin, het was een unieke verjaardag, geweldig voor je om ook jou eens in het midden te zien staan terwijl jij normaliter op de achtergrond meestal de mooiste foto's maakt.
Het wordt laat en Yoni die met haar rolstoel in madurodam was was op, ook de directeur Joeri had moeite met het open houden van de ogen, het ritme zit er nog niet in, schooltijden moeten nog gewennen.
Vandaag heeft Joeri een bekerduel gespeeld, helaas verloren maar op karakter gevoetbald.
Yoni heeft haar rit naar de ODO en ik ben na joeri's partij richting huis gegaan.
De postbode heeft een stapel papier door de brievenbus geschoven, de mat ligt vol en 3 brieven van de verzekering of daaraan verwante post.
Ik open de eertse en de brief verteld me dat er inderdaad officiele goedkeuring is op mijn knie en voet !
Yes dat is een geruststelling. Joke is ook zeer content met de ontlading van de spanning.
Oké Hans we hebben weer om te knokken, ik zal zorgen dat het geen verkeerde keus is geweest tenzij ik meer kan dan men verwacht (?).

's Middags ga ik naar Alpin Ski in Den Hoorn waar een open dag en demonstraties skiën en snowboarden is. Ik ontmoet daar mijn ski en snowboard instructrice van de revalidatie, Renate Bakker, en we weten vanaf het begin dat we een mooi project gaan maken. zij is gespecialiseerd in deze twee sporten met mensen die een lichte of zware vorm van fysieke aanpassing hebben. Tijd om met anderen te communiceren is er nauwelijks, het is druk en mensen die werken gaan we niet lastig vallen.
Demonstratie zitski wordt gegeven maar dat gaat deze jongen niet leren, dat is al met Renate kortgesloten.
Vanavond wordt Yoni door twee vriendinnen ,Marjoes en Anne, verrassend opgehaald om naar de film en de Mac te gaan. Een leuke actie als verjaardagskado, ik wacht tot ze thuis zijn.

om 18.00 uur heb ik de DVD gezien die ik van Jan Molenkamp even mocht lenen en zien, een film die de kinderen en Joke al gezien hadden eerder de dag.
Ik ga ervoor zitten en het is alsof ik mezelf de hoofdrol vervul.
Men of Honer, met de passende woorden, history is made by those who break the rules.
Een op waarheid berustte film over de USmarine waarin een kansloze neger het schopt tot duiker, tot het noodlot op het dek toeslaat en hij een gelijkwaardige fractuur als ik heb moeten meemaken.
Zijn strijd met revalideren, zijn motivatie en wilskracht is zeer goed in beeld gebracht, zijn strijdlust is herkenbaar tot in mijn genen en op bepaalde momenten bal ik mijn fuist en zeg ik "kom op haal het gozer, je kan het" ik zit er middenin en een gevoel van herkenning is optimaal.Ook hij is gekomen waar hij heen wilde.
Een aanrader voor iedereen,juist zijn verhaal, is wat de film zo indrukwekkend maakt. Mocht je willen zien hoe een persoon zich revalideert en zich bijt in een situatie als ik, koop hem en kijk hem.

Wie je ook bent en wat je ook doet, doe je ding en doe het met overtuiging.

Hans Jan