Hardloopschoenen uit de kast?

Morgen gaat het gebeuren, op verzoek van mijn fysiopartner Els ga ik morgen mijn hardloopschoenen aantrekken, ik heb ze van de plank gehaald, een beetje uitgedroogd, ietwat vaal van kleur maar ze gaan aan.
Ik pakte ze tussen mijn andere nog niet gedragen schoenen, de chip die nog in mijn veter geregen zit doet de tocht door Parijs herleven. 2 uur en 4 minuten was mijn persoonlijk record en dat deed ik op deze schoenen, in mijn handen starend en kijkend flitsen de beelden van hordes mensen en supporters door mijn kortgeknipte bolletje, ik voel de demping onder mijn voeten, ik proef de sinaasappelpartjes bij de fourangering en ik spreek de taal van mijn buitenlandse medelopers. Het was mooi en ik heb er heel veel waardevolle ervaringen mee, ik hoor het ritme van de zolen...
Dat was ruim een jaar geleden en nu sta ik weer met deze "wonderschoenen"in mijn handen, "zullen we" schijn ik te horen...
Morgen, ik ben heel benieuwd hoe ik me op de loopband zal gedragen, hoe daan zijn beste beentje voor zal zetten, hoe ik morgen om 12.30 eronder zal zijn.
Weer een trede hoger, weer een tandje bij, weer een stukje dichterbij waar ik naar toe wil.

Tussen de bedrijven door ben ik afgelopen week bezig geweest met een grote schoonmaak, overtollige info van de computers gehaald, het thuiskantoor opgeruimd en de administratie bijgehouden. Morgen komt de gemeente lags om de bouwkundige offerte te checken, ik hoop dan zo snel mogelijk aan de badkamer te kunnen beginnen om zonder het hodieni in en uitstappen te kunnen douchen.

Naast het lopen morgen gaan we maandag starten met tennissen in de hal, in overleg met de fysiotherapie en combinatietherapie is er een middagblok voor ons gereserveerd en ik ga daar samen met Jan een voor mij bekend persoon ontmoeten. We zagen elkaar al eerder op de beestenmarkt en hij vertelde me dit weblog te lezen, Ruud, we gaan elkaar zien en het maakt niet uit wie de pot wint als ik maar niet verlies !

Yoni was vanmiddag aan het stoeien met haar broertje, op de bank, de grond en als tikkertje spelende kinderen door het huis aan het rennen, heerlijk dat gedonderjaag, dat was een lange tijd geleden. Het doet goed dat ondanks opkomende spanningen deze twee tieners pa en ma kunnen laten lachen en laten weten dat het goed is.
Waarom twee wensen doen als andere zijn uitgekomen.
Vanavond met de klankbordgroep een afspraak met de burgemeester over lopende en nieuwe zaken en we gaan het lichtjesfeest op 8 december onder de aandacht brengen.
Dat wordt een ontzettend mooie avond, zo veel mensen, bedrijven, instellingen en verenigingen die hieraan hun inzet geven.
Samen zijn, samen doen samen verder, krijgt gevolg.

Ik schrijf jullie later

hans Jan