Yoni laat ze verbazen !

Zoals ik in de vorige editie vermelde heeft Yoni een bezoek gebracht aan het ziekenhuis voor een controle, zes weken geleden was de hoop dat tijdens dit bezoek yoni met 1 kruk zou kunnen lopen, nou ze heeft de hele post versteld laten staan van wat ze kan ! Zonder krukken en een redelijk buigzame knie waar allen zeer tevreden over zijn. Ook na het bekijken van de foto's heeft de chirurg aangegeven dat de stalen pin in haar been er toch uitgehald gaat worden, geeft haar hogere sportprestaties en het been (bot) heeft het niet nodig. Ze zal na de ingreep nog wel weer even moeten revalideren maar de Prinses is er helemaal klaar voor. Als het meezit, en dat zit het meestal, dan gaat ze donderdag voor het eerst van dit trimester de rit tussen Maasland en Delft zelf fietsend met vriendinnen voltooien. Dus heren en dames automobilisten, als jullie donderdag tussen 8 en 9 uur een prinsessentour willen aanschouwen is dat mogelijk ! Toeter maar als je haar ziet !


Afgelopen zaterdag is het me gelukt om vanaf 9 uur tot half 1 snachts mijn prothese aan 1 stuk door te dragen, te lopen te slenteren en ......... te dansen. Dat Marco Borsato Arnhem had uitgezocht om dit te zien was een kwestie van regelen !
Met een koppel van 4 man en 8 dames waar ik de namen niet van hoef te noemen (!) , getooid in wat rood zou kunnen zijn naar Marco. Prachtplek op het veld en de ruimte om luid meezingend het repertoire te overhoren van Borsato.
Dat de intensiteit van die dag hoog was bleek wel uit een uitgebluste zondag....
Marco, mannen en meiden, het was top.

Vandaag diverse bezoeken, Arbo arts, Fysio met een uur zwemles en wateroefeningen, en vanmiddag 2 en een half uur ploeteren om te kunnen leren skiën. Dat zwemmen is een goede oefening voor de beenspieren. Diverse oefeningen worden voorgeschreven en ter uitvoering gebracht, gelukkig komen er ook anderen in het nieuwe bad van de revalidatie en zijn we het er over eens, dit is een geweldige aanvulling op fysieke kracht verbetering en psycholigische acceptatie, de gedachten even leeg, energie opdoen voor straks.
Na het zwemmen even snel een lopende lunch scoren en hup naar de Uithof.

Dat er invulling gegeven wordt via de revalidatie om te proberen te kunnen skiën is een voorrecht.
Er waren wel enkele drempeltjes te overbruggen, zoals, hoe krijg je de voet (zonder enkelscharnier) in een skischoen, dat weet je 10 minuten later !
Het lopen met de schoenen aan gaat goed, de Rheo Knee luisterde merkbaar na 5 stappen dat er een ander gewicht aan hem vastzit en dat hij rekening houdt met het lopen. Dat gaf vertrouwen. De skies worden afgesteld, links duidelijk losser dan rechts want de verwachting is dat rechterbeen meer belast gaat worden dan links.
Ik voel de kou van de hal in Den Haag (uithof) door de schuifdeuren, handschoenen aan en met de skies aan de hand de hal in. Stokken uit de ton en het vastklikken van de schoenen aan de skies zijn vertrouwelijk maar enigzins met een beetje angst in het gehoor liggend.
" Hans , je staat 4 maanden na het ongeluk op skies........., realiseer je dat gozer" zeg ik in mijzelf om een stuk instabiliteit weg te cijferen.

Dit moment , daar had ik zoveel over gedacht, de dag dat dit weer zou kunnen, de sport die ik zo lief heb, de herhinneringen met al die mensen waarmee ik geskiët heb, de mensen die we hebben ontmoet, de wedstriden die we deden en de off piste tour met volwassenen en kinderen en vooral de gezelligheid na de intense dag.

Altijd plezier en nu sta je voor het eerst op de latten met TWEE benen.!
Prikkend gaan mijn stokken door het krakende sneeuw en de kou wordt geweerd door mijn LBC jack en sweater en het pinguin loopje naar de transportband begint.

Ik spreek Renate, de instructrice van de revalidatie, zij geeft me tips en de beperking die er momenteel is daar ik geen sportprothese of specifieke ski prothese heb. "Ik ga ervoor met deze en laat mij jou straks mijn ervaring vertellen".
Dat viel tegen zeg, door de beperking van enkelbuiging kan ik niet genoeg krachtzetten op mijn linker ski en na veel afdalingen van de zg baby-wei, heb ik een beetje in de gaten hoe het zou werken. Na 2 en een half uur ploeteren maar voldaan weer een ervaring rijker,dat wordt knokken en werken, snowboarden staat binnenkort op het programma, dat moet zonder veel zoelaas van aanpassingen volgens Renate een plezierige oplossing zijn. Ook dat gaan we proberen, skiën leer je ook niet op 1 dag kan ik me nog herhinneren toch ?.
En dan het gevecht om mijn skischoen te ontdoen van mijn Rheo Knee, stilletjes in de kleedkamer nadat de schoen uit was pakte ik mijn bionische techniek, ik gaf hem een kus en fluisterde tegen hem, "hadden we niet verwacht hé " we gaan wat beleven wij tweeën,..... wij gaan heel wat beleven !

Tot later
Hans