voetje voor voetje

Het zou een mooi verjaardags kado zijn voor mijn moeder die vandaag 90 jaar zou zijn geworden. Lopend bij haar op de koffie met taart komen, wat zou ze trots op de kleinste zijn geweest. Inderdaad het lopen gaat een paar uur per dag, dat wil zeggen, ik draag sjaakie, Daan, Lief, ynwa, Mario of 4e een tweetal uur per dag. In die twee uur leer ik stappen te maken die als juist in de microprocessor opgeslagen wordt. Alleen goede stappen worden beoordeeld, een goede stap is een hielplaatsing een afrol naar de middenvoet en een afzet met de tenen. Alleen met deze looptechniek kan dit bionische wonder mij helpen. Ik heb wel last dat de lengte te lang is. Ik moet ietwat geforceerd lopen maar dat zal het straks alleen maar makkelijker maken.
afgelopen woensdag waren 92 stappen in 3 uur tijd een bevestiging van hard werken.
donderdag 336 stappen en vrijdag bij de fysio staat de teller op 1341. Veel te veel maar goed het "loopt"zal ik maar zeggen.
Hoe meer ik loop hoe meer of hoe groter de databank van bionic wordt, het moet mij leren kennen en ik ga van het houden.
telkens maak ik kontakt tussen hard en software, direct kan ik uitlezen of de oefeningen goed genoeg zijn voor een mutatie.
Gisteren ben ik op het voetbalveld geweest, vandaag met de auto bij de golf wezen kijken bij mijn maatjes en op Maasland de route van huis naar de tennisvereniging lopend gemaakt en terug en het gaat beter. Het aantal stappen staat op 1902 een mooi resultaat alleen de stappen worden met twee krukken gemaakt, komende week ga ik proberen te lopen met 1 kruk en trappen op en af en hellingen op en af, het aantal fysiouren wordt opgeschroefd, hoop werk te doen, klaarstomen voor wat straks allemaal gaat gebeuren.
Ik voel ook pijn, de druk van het gewicht op het linkerbeen in de stabilisatiekoker voelt soms snijdend aan, ik moet ook heel secuur instappen anders torderen mijn spieren en belast ik ze teveel en dat voelt aan als "prikkeldraad" je kent dat wel, iemand zijn arm pakken met twee handen en dan tegendraads draaien.

Ik wil nog steeds de uitdaging aan om een stuk zonder krukken te lopen op mijn verjaardag en dat ik mijn visite zelf kan bedienen of behulpzaam te zijn. Wordt bikkelen.

Ik zal niet altijd een pad kiezen dat voor me ligt, daar is dan al iemand eerder geweest .....

Mam, proost op allemaal

Hans Jan