Spannende week

Afgelopen dagen heeft Yoni steeds meer gelopen, steeds meer en steeds vaker zonder krukken.
Het voelt met de dag beter naarmate zij de progressie maakt, natuurlijk is ze zelf trots op wat ze al bereikt heeft.
Alle dagen gaan Yoni en Lisa met een glimlach naar school maar staan ze ook wel weer te poppelen om naar huis te komen. De meiden maken lange dagen die zij zelf niet als dusdanig ervaren.
Zelfs bij het vak economie waar taart of cakebakken een ondereel is van de reglementen van de leraar zijn Yoni en Lisa zeer gemotiveerd, een grote cake en voor elke leerling een muffin. Als dat geen voldoende wordt dan weet ik het niet meer !

Afgelopen vrijdag hebben een van de laatste metingen cq aanpassingen plaatsgevonden, de koker die om mijn bovenbeen komt moet gezien worden als confectie, op maat en goed. Johan Veerbeek (van de westlandorthopedie) die mij, samen met Joost en Ivo, begeleiden nemen alle tijd en niets is te veel. Het doet goed als mensen zo met je omgaan. Je vraagt je wel eens af, hoe goed je moet luisteren naar patienten die iets hebben terwijl je dat zelf nooit hebt meegemaakt. Een voorbeeld, de prothesekokerbouwer verteld mij wat goed moet zijn, hoe het moet zitten, terwijl hijzelf nog nooit zo'n koker gedragen heeft. (neem maar een mannelijke gynaecoloog, ook zoiets.)

Vandaag naar Boxtel waar Lia een party geeft voor haar 60ste verjaardag, heel de familie zal er zijn en dat is fantastisch publiek !

Spannende week,
woensdag gaat het gebeuren,
woensdag zie ik mijn spaanse salsa juf, Cirstie,
zij komt over vanuit Spanje naar Delft om mij om 9 uur op te pimpen met mijn prothese.

Het zal de hele dag in beslag nemen maar met zo'n mooie dame heb je alle tijd !
Ik had het al eens eerder geschreven, kwaliteit boven tijd en dat voelt mijn team van begeleiders en therapeuten goed aan.
Ik ben erg nieuwsgierig over wat er allemaal gaat gebeuren, hoe het zal zitten, hoe het zou zijn om weer te staan en hoe het zal zijn weer te lopen , lopen gaat wel, maar nu lopen met een knie, een been dat buigt en een been wat zou moeten doen wat ik denk wat het zou moeten doen. Bionische elementen, ik weet nog wel de film van "de man van 6 miljoen", dat bionische mens, toen was het toekomst, nu heb ik zelf met een onderdeel te maken.
Ik probeer me voortestellen om gewoon op de straat of waar dan ook te lopen zonder twee krukken, je handen vrij hebben, om anderen vast te houden, een kop koffie kunnen aanbieden en halen, en de afwas weer terug te brengen ....
De tuin moet gedaan worden, lampen opgehangen en vervangen, allemaal klusjes die je makkelijker op twee benen doet.
Elke dag van afgelopen week dacht ik, hier ben ik voor het laatst met krukken, de volgende week zien ze me weer compleet, ik zal het laten zien, ik heb er een nieuwe uitdaging bij gekregen, een uitdaging om een afspraak in te willigen.
Ik zal zodra ik behoorlijk op mijn benen sta chirurg Knippenberg een bezoek brengen, dat hadden we afgesproken en als we elkaar ontmoeten staat de golfpartij op de agenda.
Hoe is het mogelijk, binnen 3 maanden na het ongeluk kunnen we mobiel zijn, wat zijn 3 maanden, als je een kruisband scheurt zijn voetballers 7 tot 8 maanden onderweg om weer terug te komen.
Het is niet gezegd dat alles vlot en soepel zal gaan, accepteren en anticiperen zullen de slogens zijn de komende weken ik bereid me daar ook op voor.
Ik heb er zin in, ik heb de kracht en de motivatie om ook dit tot een prachtig resultaat te brengen.

Tot woensdag

Hans Jan