Laatste nieuws van Hans en Yoni

maandag, september 11, 2006

weekend en de "van Dongendag 2006"

Na het inmeten van afgelopen donderdag en de “making off” movie kan ik zeggen dat inderdaad het nieuwe proces is ingegaan. Maatvoeringen van mijn bovenbeen, de gradenhoek hoe mijn bovenbeen ten opzichtte van mijn heup staat zodat ik met mijn bekken een horizontale lijn blijf houden om slijtage of overbelasting te kunnen voorkomen. Het is een intensieve gebeurtenis, ruim anderhalf uur zijn we bezig en ik heb er een heel goed gevoel over. Johan stuurt, Joost meet en ivo checkt en Els (mijn Els) registreert de camera.


Ik haalde Yoni van school op, tenminste , zij kwam al met Lisa richting de revalidatie lopen en halverwege pikte ik hen op.

Eenmaal thuisgekomen ben ik me gaan omkleden om even gedag te zeggen op de jaarlijkse Golfdag op Kralingen van “het Vierspan”. Ik besluit voor het eten richting huis te gaan, dat leek me beter op dat moment.

’s Avonds met Joeri zijn huiswerk doorgenomen, hij heeft een hele berg en het is ook niet een 1,2, 3tje als je agenda al na 1 week vol staat met huiswerk.
Hij doet het goed, gaat gemotiveerd en komt (vaak) lachend thuis.
De eerste week met pleindienst zit er voor hem op, daar is hij dus gelijk vanaf en dat is ook wel lekker.

Vrijdag

De fysio was aan de beurt en de administratie, registratie van de afgelopen week, en ’s middags breng ik met Yoni en Joeri de DVD recorder naar Rotterdam ter reparatie.
Natuurlijk kopen we ook wat leuks want we gaan per slot van rekening niet elke dag naar Rotterdam. Joke werkt en de vrijdagmiddag tosti’s vlogen het ijzer uit.
’s Avonds had Joke de avonddienst en ik heb de verjaardag van Yvonne gevierd, het was erg gezellig met een prachtkoppel, Joke kwam rond middernacht en uiteindelijk blijkt weer, gezelligheid maakt laat.

Zaterdag,

Er worden boodschappen gehaald en Joeri vult zijn sporttas voor de wedstrijd, Yoni gaat met haar team mee kijken in een uit wedstrijd en de meiden komen haar ophalen.
Joeri moet in Delft spelen tegen Concordia, voor mij nog redelijk bekend terrein, de Brasserskade. Aangekomen blijkt dat Concordia een veld heeft overgenomen van buurman DHL en Joeri moet deze dag op het voormalig DHL veld spelen, kippenvel, ik realiseer dat ik hier mijn eerste voetbalwedstrijden op gespeeld heb en nu komt Joeri het gras en bal met zijn voeten bespelen, leuk en nog completer dat Martin, Rob, Joop en Henk mijn broers hier ook gespeeld hebben. Het veld waarop Joeri speelt heeft banken en we kunnen genieten van een leuke pot met voorzieningen. DHL, Delft, ja je raad het al, ik kom een hoop bekenden tegen, familie Kanij, de Groot, en Bakker. Van Pa Kanij krijg ik het DHL Jubileum boek en ik kijk op de stille momenten van de voetbalpot in het boek, ik zoek de plaatjes en de namen van mijn hogere nazaten (of heet het dan voorzaten). Wel veel bekenden op de plaatjes gezien.
Na de pot staat de verjaardag van Manon centraal, Joke gaat met haar vriendinnen naar de film, een hapje eten en borrelen, ik bleef bij Manon en natuurlijk bleef het hele terras.
Ik heb het met Yoni en Joeri niet te laat gemaakt want zondag staat in het teken van de “van Dongendag” en die start om 11.00 uur in Brabant.

Zondag , van Dongendag 2006-09-11

“Het beste is via Kaatsheuvel en langs de Efteling te rijden” was het advies want er was een Kennedy mars (80km wandelen) in Brabant. Gaat half Nederland deze dag kijken hoe de van Dongens een poging wagen om in het dorp De Moer te komen !
Wel, alle Efteling bezoekers ten spijt, wij waren er bijna allemaal en op tijd, ik hoop voor de Efteling bezoekers dat zij nog in een attractie konden komen, wat een drukte!



De van Dongens groeperen zich in ’t Moaske, een locale kroeg, zalencentrum waar een traditioneel Brabantse koffietafel klaarstond. Natuurlijk allemaal even bijkletsen want het was een week geleden op de verjaardag van Martin dat wij elkaar voor het laatst zagen. Wat erg bijzonder was dat Peter en Linda samen met Marja en Stan uit Engeland deze dag completeerden.
We zijn een hecht cluppie, zelfs de kleinkinderen van mijn broers kunnen het onderling gewoon goed vinden, wat een prachtmannetjes en dan te bedenken dat er volgend jaar er meer bij zullen zijn, nou ze zijn van harte welkom.
Na de koffietafel naar de boerderij en kaasmakerij, een prima uitleg wat kaas is , hoe het gemaakt wordt en wat het kost om koeien te houden, hardwerkende mensen met passie voor hun vee en product. De kinderen konden hun lol niet op, in de stallen, koeien, kalveren van enkele dagen oud zijn altijd een publiekstrekker, de schuur van de boer is ook leuk, hooi, tractoren en honderden mussen. Vele plaatjes werden er geschoten. Na afloop van de rondleiding werd er door de chauffeur van de bus een groepsfoto gemaakt en dat ging niet eenvoudig, Joeri en ome Rob waren al de hele dag aan het donderjagen en Joeri besluit ome Robbie een zacht duwtje te geven, die ligt in een fractie van een seconde 2 meter lager in een maisveld en tijdens zijn jump nam hij Joeri mee, als dus de foto getoond wordt zonder deze twee weten jullie de reden.


De bus brengt ons naar Heusden waar het zonnetje vele anderen ook heeft gelokt, een rondwandeling, voor mij op krukken en Yoni met de rolstoel was het een marathon maar we hebben het volbracht. Leuke vesting, mooie bootjes, leuke terrasjes, kortom, snel goed.

Na het inleveren van de puzzeltocht terug naar De Moer alwaar een vorstelijk biertje werd gedronken (24%) , let wel, door mijn neven !
Natuurlijk werd er nog gevoetbald, dit keer tegen de kerk aldaar en waar de heilige Bernadictus als keeper fungeerde. De glas in lood ramen bleven in tact en ook hier schadevrije aftocht naar het avondeten. Het smaakte heerlijk en een compliment voor de organiserende partij van Maarten en Margarita.

De prijsuitreiking gaf aan dat iedereen winnaar was en dat de nieuwe van Dongentrofee op de schouw in kaatsheuvel mag pronken. De bokaal in nagedachtenis van Opa Leen en Oma Lien van Dongen heeft een extra dimensie, Joop zal zeker op deze begeerde bokaal niet meer ontbreken, juist hij was het die de eerste van Dongendag organiseerde tot een traditioneel gebeuren.

Ook wij als gezin werden niet ongemoeid gelaten, een beker viel ons ten deel, de Hans Jan Kanjerprijs 2006, dank je wel Rob en familie, ook hier de kracht, warmte en motivatie tot het slagen van revalidatie. Volgend jaar gaan Jeroen en Carolien de dag organiseren, ik vertelde hen het wel leuk te vinden om bv naar staphorst, hindelopen, of het liefst naar lo(o)pik te gaan

Het is vandaag 23 jaar geleden dat mijn vader overleed,
Een datum die bij je blijft.
voor heel de wereld is sinds 2001 9-11 een geschiedenis datum geworden,
voor mij bestond het al in 1983.

Als pap dit kan lezen (en mam en Joop natuurlijk)

We hebben genoten gisteren, we zijn trots dat we zo’n hecht koppeltje zijn en een ieder in wederzijds respect waarderen. Dank jullie wel.
Jullie zullen het vast gezien hebben, de hemel was open, proost en dikke kus !

Hans Jan

3 Reacties:

At 12/9/06 10:29, Anonymous Anoniem schreef...

Wat een organisatie! Knap hoor... en zeker knap dat zoiets in stand gehouden kan worden. Ik heb gehoord dat Hans Jan in 2008 een skitochtje gaat organiseren in de Oostenrijkse bergen... maar dat is pas nadat ie de marathon van Rotterdam en New York heeft gelopen begreep ik!

Groetjes,


Andy

 
At 12/9/06 23:14, Anonymous Anoniem schreef...

Lieve Hans,

De afgelopen dagen weer de Twin Towers naar beneden zien komen, na 5 jaar nog steeds een enorme impact met allerlei gevolgen waar we allemaal mee zijn geconfronteerd geweest en wellicht nog zullen worden. Maar eigenlijk voor de meeste Eurpeanen nog steeds (gelukkig) een ver van ons bed gebeuren, alhoewel ook onze jongens (men of honour) in Afghanistan voor echte gevechtssituaties worden gesteld. Maar woedt in ons ieder niet een wervelwind? Althans als je je een beetje bewust bent van je zijn, je plek op deze aardkloot? Ieder zijn ding, wordt er weleens gezegd, maar in weze zijn er maar een aantal zaken die er ECHT toe doen. Vaak kleine moeite, groot plezier. Nog steeds lees ik je weblog met een 'vergrootglas', de kleine geneugten waar je het over hebt en het grote genieten wat dat met zich meebrengt. Alles is te relativeren, maar niets is zo belangrijk om gewoon jezelf te kunnen zijn, te kunnen delen en te ervaren dat geluk in de kleine dingen zit. Als je de kunst van het leven kunt zien en tot uitvoer kunt brengen, ben je een prachtig mens voor jezelf en je omgeving. Neemt niet weg dat de moeilijke momenten je weer laten voelen wat het echt om te knokken voor de genietmomenten, wie ben ik om dat tegen jou te zeggen... Hans, een bedankje voor jou.... voor je berichten en dat je jezelf hebt laten zien en je ervaringen hebt willen delen. Ik steek er toch iedere keer weer wat van op... wens je wederom veel succes toe met je vorderingen in Delft.
Liefs van Tanja

 
At 14/9/06 14:17, Anonymous Anoniem schreef...

hans,

Mag ik mij aansluiten bij de voorgaande schrijfster.
Hartverwarmend zijn je verhalen waarin je ons, de lezers van je weblog, laat meelezen. Bedankt.
Prachtig om te lezen hoe jij het ervaart onderdeel te mogen zijn van zo'n warme familie.

Groetjes,
Charlotte

 

Een reactie posten

<< Home