Hieperdepiep !

Het is vandaag zover,
ik heb een doel gehaald,
het is me gelukt om mezelf een mooi verjaardagskado te geven.

Ik kan lopen zonder krukken, sterker nog, ik kan zelfs lopen met mijn handen in mijn broekzakken !

Eindelijk proeven van de mobiliteit, handen vrij om iets beet te pakken en mee te nemen, even kunnen donderjagen met Joeri, een kieteldood, even rollebollen en een beetje elkaar achterna zitten, eindelijk de stilte van de stokken, geen salsa ritme op de kaseien maar het getik van mijn hakken, ik voel me compleet, verscholen achter mijn broekspijpen zit mijn mobiliteit verstopt.
De bal blijft buiten de deur maar mijn voeten jeuken.

Allemachtig, ik voel 2 voeten, stabiliteit en ik durf.
De uitvoering mag een voldoende hebben de choreografie is nog wat onder de maat en ik mag nog niet teveel uren maken met onderstel in verband met eventuele reacties.

Ik voel me trots, ik heb me gisteren helemaal uit de naad gewerkt om vandaag dit resultaat kenbaar te maken. Het lopen van trappen en hellingen staan steevast op het program, verdorie wat valt dat tegen maar het zal hoe dan ook lukken !

Dat er een bijzondere prestatie wordt neergezet waren we het wel over eens, zelfs het Algemeen Dagblad gaat er aandacht aan besteden.
Vandaag ga ik dansen met mijn Prinses, zij walst de kamer door, swingt de trap op en neer en met haar ritmiek wat ze hopelijk van mij heeft gaat het hele schoolgebouw door, de eerste gezamenlijke pasjes zijn al gisteravond gedaan en dan gebeurt er wat met je.

Iedereen die mij en yoni tot heden geholpen, getraind en gesteund hebben op welke manier dan ook, dank, dank jullie wel want winnen doe je nooit alleen !

De vaandel die ik vandaag kan dragen, draag ik voor jullie !

Ik ga ervan genieten.

Ik wens mijn Parijs 20 km runners alle succes aanstaande zondag,
ze vertrekken vandaag…..
Hoe dan ook, ik probeer er volgend jaar bij te zijn, oké een hoge lat maar laat me maar.

Het is kort, ik weet het doet me ook wat !

Tot later

Hans Jan