Aan de bak !

Nog genietend van de vrijdagavond stond ik zaterdag op de snowworldpiste mijn andere voet te proberen. Zoals ik reeds eerder schreef zou het goed mogelijk zijn om met een andere voet (eentje met een enkelscharnier) beter te kunnen skiën cq snowboarden.
Deze dag kreeg ik aangeboden door Han en Nadine die zelf ook prothesedragers zijn.
Marco (dorpsgenoot) zou die dag daar gaan skiën en had mij via zijn moeder een mail gestuurd onder het motto van, laat zien wat je kunt.
Ik voelde me eerst wat opgelaten, die voet moest ikzelf instellen en dan pas kom je erachter wat een orthopeet kan, doet en denkt. Ik had mijn voet dus al 180 graden om zitten wat tot grote hilariteit van Joeri kwam, "lekker pap, zo moet je apres skiën !"
Donderstraal en ik lachte met hem mee. Dit resulteerde dat ik ietwat later aankwam dan de koffieverzameltijd en na een korte intro vertelde ik dat ik met 2 benen wil skiën, met een nooit eerder vertoonde combinatie van RheoKnee met scharniervoet.
we zullen het wel zien was het credo.
Eerst een potje schoenworstelen, trui aan en hup de skies onder de schoenen. Wat een gewicht dacht ik eerst en samen met Han de babylift in en uit om maar tijdens de korte daling het gevoel van pizzapunt en kracht te leren kennen.
Het kostte me veel moeite en kracht om het voor elkaar te krijgen, na de verdiende boterham kreeg ik twee keer het gevoel dat het goed ging, zo iets van leren fietsen en dan de eerste keer zonder zijwieltjes.

We laten de babylift de lift en gaan met de sleeplift naar boven, normaal tief je het gat in en nu sta je als het eerste schaap voor de dam. Lak aan heel de wereld denk ik, ze doen maar, ik ga naar beneden...
Ietwat oncharmant maar met een smile die baanbreed was overleef ik mijn eerste afdaling met bochten naar rechts en naar links ! Ik heb ondertussen billen zonder putten van de spanning maar ik was er en dat heeft nog nooit iemand zo gedaan.

Dat de energievretende vrijdag en zaterdag zijn tol vroeg was zaterdagavond duidelijk, een warm bad doet wonderen om de spierpijn te vergeten en geslapen dat ik had, heerlijk.

Zondag monteerde ik mijn comfortabele voet onder Daan en ik voelde me het ventje. 's Middags hadden we de verjaardag van Marcel in "onder de toren" waar het altijd goed toeven is.
"Ik zal wel muziek regelen" zei de gek maar voor ik het wist was ik met Willeke aan het dansen,
yes het ging,
draaien stappen,
keren, heupwiegend en heerlijk ontspannen waren daar de eerste danspasjes sinds. Ha ha, "kijk die lange nou" ! kan ik liplezend zien, geweldig dat ik dat durfde en dat Willeke (waar je zo lekker mee kan salsaén) de primeur met me deelde. Het was een super feest nu was de boel meer dan compleet. Mooie mensen gesproken, nieuwe mensen gesproken, allemaal goed volk.
De Talpa wedstrijden met het bord op schoot werd niet gehaald, ietwat later dan gepland ben ik thuis, yoni heeft haar folderwijk afgerond, Joeri zijn huiswerk en de avond is kort.

Gisteren heb ik me vol trots gemeld bij Els en verteld van de combinatie, voet en knie en de skisessie. Vol trots leeft ze met me mee.
Ze behandeld me voor mijn overbelaste schouder links en na de fysio ga ik met mijn sportmaatje Jan tafeltennissen en daarna hockeyen in de gang. Wat een spectakel en wat hebben we gelachen. Volgende keer gaan we weer tennissen, eerst wil ik jan kennis laten maken met golf, morgen middag nemen we les !

Ik ga op pad naar de Pyn om het lichtjesfeest financieel te evalueren en wie weet start ik een nieuw project.

Tot later...

Willeke, het was toppie zondag !

Hans Jan