Bijzondere tijd
Deze periode richting de feestdagen is er voor velen om eens terug te kijken en zeker om eens verder in de toekomst te kijken.
Hoe je leven in een fractie kan veranderen is gezien het ongeval voor een hoop mensen duidelijk. Vergeet niet dat je als slachtoffer van een ongeluk je niet de enigste bent die de gevolgen hiervan moeten meedragen . In ons geval,Yoni en ik samen, brachten we een zware belasting in het huiselijk leven, het sociale leven en het maatschappelijke leven.
De naweeën zijn nog immer voelbaar en hoe sterk we ook zijn en hoe stevig we ook op onze benen staan, ieder heeft zijn moment.
Ik wil verder kijken dan mijn neus lang is en diegene die mij kennen weten dan dat ik kijk je met een verrekijker, de horizon is de lat, ook al zal de weg er naar toe een hobbeling of omleiding kennen, al moeten we de weg er zelf gaan leggen, daar waar de regenboog ontspringt moet het zijn.
Mijn afgelopen traject stond een en al in het teken van revalideren, er weer zijn, er weer horen waar je wilt zijn, "ik ben niet ziek, ik ben gezond, ik heb alleen een stukje mindere fysieke gesteldheid".
Velen hebben dit halfjaar met ons meegeleefd,
brieven, kaarten, flessen, bloemen, uitnodigingen, bezoeken, het deed ons erg goed.
Yoni heeft ook een levensles meegekregen, de wijze waarop zij met haar vriendinnen, die er altijd waren, is omgegaan geeft een trots gevoel. Meiden, jullie zijn een stel geweldige mensen, met recht kunnen jullie van elkaar zeggen "wij zijn vriendinnen door dik en dun", en ik als vader van Yoni ben blij met jullie. De deuren staan open en er is altijd wel plek.
Dat de vooruitgang in de revalidatie snellere vormen aannam die we nooit gedacht hadden blijkt maar weer.
Het was in de begin periode dat de receptioniste op de tweede dag tegen me zei" hallo meneer van Dongen, je bent al aardig bekend hier !" , waarop ik haar vertelde, "ja meid, let jij maar op dit mannetje, je zult me hier niet lang zien maar ik zal wel lang in jullie gedachte blijven !"
Ik zal binnenkort inderdaad bij Diolinda (receptioniste) in gedachte blijven, ik ben binnen 6 maanden de revalidatie ontgroeit en zal me gaan beperken tot fysiotherapie, 1 keer per week en wie weet ga ik sporten in de vorm van hardlopen en fietsen.
"Wat kunnen we jou nog leren ?" vertellen ze me.
Gisteren in de nabije omgeving gefietst en dan merk je destemeer hoe de wind voelt, hoe het groen gras in het weiland is , wat de dauw op het gras kan doen, hoe de koe zijn weg vindt in de mist en wat de golfjes zijn op het water...
Ik genoot van de bereikte prestatie, verdomme Hans, binnen een half jaar ben je er weer, je hebt het hem toch maar gedaan en neem jullie maar van mij aan dat ik trots ben op heel de wereld en al die mensen die mij geholpen hebben dit te realiseren.
Mocht er groot nieuws te melden zijn zal ik het zeker niet laten om nog voor de kerst een weblog deel toe te voegen.
Voor nu, aan al die mensen waarvan ik weet dat jullie lezen, waarvan ik ook niet altijd weet wie er lezen, wil ik graag een paar woordjes kwijt.
Dank jullie wel voor die enorme support van het afgelopen half jaar, jullie, die voor yoni en mij altijd een warme deken vormde, koestering , betrokkenheid, openheid en oprechtheid.
Zonder jullie waren wij niet zo ver gekomen, samen hebben we laten zien en laten merken dat je vreselijk ver kunt komen, dat mensen ons ontzettend geholpen hebben , mensen waarop we konden steunen en dat jullie ons nooit in de steek lieten, daar kan niets in de wereld tegenop, daar kunnen anderen alleen maar lering uit trekken.
Een staande ovatie vanaf de kerkstraat voor jullie is dan ook zeker op zijn plaats !
Gebruik de periode naar Kerst om ook eens naar jezelf te kijken, dat mag, en dan ontdek je hoeveel warmte, kracht, liefde en verdraagzaamheid je in je hebt, neem het als een voornemen mee en gebruik het, laat maar zien, ik weet hoe het voelt wat je ervoor terug ontvangt...
Fijne dagen.
Hans Jan
8 Reacties:
Hoi Hans,
Fijne en gezellige kerstdagen en een mooi 2007!
Ga zo hard als je kan van die berg af!!Veel plezier!
Groetjes,
Esther
Delft
Aller oudste ,Joke ,Yoni en Youri
vanuit Den Hoorn hele fijne kerstdagen , geniet ervan en we
zien elkaar met de eerst volgende LBC vergadering (eerste sneeuw is ondertussen gevallen).
Groeten Erwin ,Mirjam,Romy en Joey.
Hoi Hans,
Frank en ik hebben je op de dans vloer gemist afgelopen weekend.Ondertussen weten we waarom jullie er niet waren.
Ons respect groeit voor jullie en wij wensen jullie gezellige,warme dagen toe .En voor ons staat het vast dat alles in het leven gaat zoals het gaat en dat het allemaal een doel dient en het doel van jou weg zal ook wel duidelijk worden.En gezien jou kracht ga je er een mooie weg van maken.
met lieve groet ,frank en linda pattiwael en de kids ,een goed 2007 gewenst
Heej Hans en de rest van de fam! leuk om ook via deze manier op de hoogte te blijven van je revalidatie! Ik wil jullie alvast via deze manier een hele mooi kerst en gezond 2007 toewensen, kaartje volgt nog(tenminste, als er nog ergens een leeg plekje te bekennen is=) )Groetjes, Willem
Yo Hans, Joke, Yoni en Joeri,
Afgelopen halfjaar is wel een heftig deel van 2006 geweest en in meerdere opzichten! Alles op een rijtje gezet weet je nu iig wel wie je echte vrienden zijn... vage kennissen heeft een mens, dus ook jullie, genoeg maar mensen waar je echt op kunt bouwen komen nu boven drijven.
Hans en familie, ik wens jullie voor het komend weekend de allerfijnste kerst die je je wensen kunt en voor de 31 december het beste uiteinde ooit. Gezien de omstandigheden gaat dat zeker lukken. Geniet van elkaar en wees blij met wat je hebt en nooit meer kwijt kunt raken! De wetenschap dat je altijd meer kunt dan je zelf weet is er een om te koesteren. Dat hebben jullie het afgelopen halfjaar wel duidelijk gemaakt en een hoop mensen kunnen daar een goed voorbeeld aan nemen!
Nogmaals... hééééél fijne kerstdagen en een ontzettend goed uiteinde. Voor 2007 veel gezondheid!
Groeten,
Andy
En weer geef je mij kippenvel en natte ogen bij het lezen van je weblog.
Door alles wat jullie dit jaar hebben meegemaakt legt het terugblikken van een voorbijgaand jaar wel wat extra gewicht in de schaal. Het geeft nog maar eens extra aan hoe kostbaar dierbaren zijn en hoe kwetsbaar 'leven' kan zijn.
Mijn lering uit het geheel: neem niets voor vanzelfsprekend aan en geniet van alles waarvan je kunt genieten.
Ik wens jullie nogmaals hele fijne feestdagen en alle goeds voor het nieuwe jaar.
Charlotte
Hoi Hans,
Ik ben een trouwe lezer van je weblog .Ik heb bewondering hoe je je verhaal op papier zet (erg leuk om te lezen!)maar nog veel meer bewondering voor wat je in dit halfjaar bereikt hebt!Voor jou en je gezin hele fijne kerstdagen en een gezond 2007 !
Groetjes,René (Sjakie),Éva,Vivian en Milan
Hoi joke,hans.yoni&youri.
2006 kan voor jullie en ons gerust de boeken in als een roerig jaar.beiden een amputatie ondergaan en in een "split second"denken dat je leven eindigt.Hoe raar kan het lopen,als je gaande het jaar ondervind dat een lichtpuntje uit kan groeien tot een zonnige toekomst.Met te nemen hobbels welliswaar,maar daar ligt voor ons allen de uitdaging ook!Heel knap wat jullie als gezin gepresteerd hebben dit jaar.Chapeau!!Jongens:"pluk de dag,want het leven is zo kort als een scheet in de eeuwigheid".Hans,hoop nog vaak een biertje(of 2) met je te drinken.Een zeer gezond 2007 toegewenst aan jullie allen.
Groetjes, Willem,Bart,Dick en Thijs Pullen
Een reactie posten
<< Home