nieuwe bronnen nieuwe krachten

neem het me niet kwalijk dat er tussen deze blog en de laatste een record aan dagen tussen zat, heeft gewoon te maken met de bepekte tijd van de afgelopen tijd.

De skidagen in Fugen hebben me enorm gemotiveerd, niet alleen in de sport, niet alleen met de deelnemers (teamgenoten) nee hoofdzakelijk de relativering van alledag.
Hoe lastig sommige situaties ook kunnen zijn, met een gedegen en een te accepteren gedachtengang kom ik ver, ik wil heel ver komen en ga dus knokken om tot een acceptatie te komen.
Afgelopen week samen met Lex het houthok voorzien van een dak en dakpannen zodat het appelhout wat we voor de kachel gebruiken droog opgeslagen blijft liggen. Heerlijk om weer een beetje te klussen, wel klussen met geduld want de trap of ladder op en af is een leerfase voor mijn "daan".
Overigens heb ik afgelopen woensdag Ronald de beloofde fles rose de tarrasso uitgereikt daar hij de bijnaam van mijn prothese als origineelste en het meest passend heeft gemaakt.
Het tennissen gaat redelijk, elke woensdagavond maak ik vorderingen mede dankzij de tegenstanders die ook steeds meer gedurfder gaan spelen, ik ga proberen een korte versnelling in mijn lopen te leren, om een korte bal of een diepe bal te halen. Het lukt nog niet maar als ik eenmaal eraan geroken en ervaren heb dan gaan we ervoor.

Afgelopen weekend met vrienden van Maasland naar "vrienden van Amstel live" geweest, wat een heerlijke avond, zingen, galmen en genieten en perfect geregeld door Reinier en Astrid. Het was helemaal top.

Dit weekeinde staat vol van leuke dingen, verjaardag van LBCér Ron en als LBC'r mochten we niet ontbreken. We zijn allemaal klaar voor het vertrek naar Gerlos, ja ik heb het vertrouwen om naar Oostenrijk te gaan. Vandaag skies en bindingen opgehaald, het lichtste materiaal wat je maar kunt bedenken, de meest futuristische bindingen waarmee je in een handomdraai de afstelling zo kunt regelen, om een week te proberen, om te kijken of het dan nog beter kan gaan dan twee weken terug.
Er is sneeuw zat en kijken of de ischkogel me nog kent... Tja en als dat ook gaat lukken zal ik de aanschaf van de skies doorzetten.


Willeke, mijn salsamaatje is vandaag 40, vanavond groot feest en dat het dansen wordt staat vast.

Yoni heeft afglopen vrijdag te horen gekregen dat de metalen pin met de daarbij behorende montagebeugels op 8 februari eruit gehaald zullen worden. Dat ze hierdoor niet zal kunnen skien in de voorjaarsvakantie vindt ze niet erg, die pin, daar heeft ze gewoon last van en dus haar wens om hem zo snel mogelijk te verwijderen.
Nou Yoni, als jij niet kan skiën weet papa wel wat we daar wel kunnen beleven, die ouwe kent de weg en de mensen, gaan wij er samen opuit.

Tot later, Hans Jan