Unieke prestatie deel 2

Voordat ik het vervolgverhaal van de dagen Gerlos ga beginnen wil ik mijn broer Martin bedanken voor de tot standkoming van de film op het net! Dank je wel Bro en de mooiste film is al onderweg.

De nacht van donderdag op vrijdag was een onrustige, ik kon de slaap niet vatten, de muziek, de tekst, de mensen, de gebeurtenissen jagen als CNN door mijn gedachte, wat is er een hoop gebeurt en wat heeft het allemaal een mega indruk gemaakt.
Na het bezoek aan Krimml hebben wij als LBC de clup van AXA bij ons uitgenodigd in louigi te Gerlos, the place to be, das apres ski zu sein!
Het zal me benieuwen want die mannen en vrouwen kunnen het weleens laat maken en of ze op tijd uit hun mandje zijn is dan ook maar de vraag.
De ochtend zon is zichtbaar op de bergen rondom ons Landhuis, de jongste zoon van Das Landhaus is ca 1,5 jaar en zal moeders wel even helpen met de eierdoppen, die knul deed het prima als je hem maar zijn zin gaf, duidelijk is dat de kinderen met vreemden worden opgegroeid en dat toerisme in oostenrijk net als de zelfmoorden hoog scoren in de europese gemiddelden!
Na het eitje, de koffie en kaiserbrötchen maken we aanstalten om er een topdag van te maken, vol vertrouwen en met goede zin stappen we uit de gondel, heerlijk weer en als eerste zijn mijn skieyjes paraat. We gaan direct met de volgende twee liften helemaal naar boven zo'n 2500 mtr boven NAP, de afdaling zal gaan naar ca 1100 mtr NAP en uitdaging 3 is daar.
Werkelijk, het gaat goed, vloeiend in 1 lijn gaan de 6 skimusketiers synchroon naar beneden en bij de eerst stop krijg ik te horen dat het te hard gaat en dat er een paar mijn spoor niet kunnen volgen. Ik ben bewust parallel aan het skiën, dansen op de sneeuw met het geluid van krakende bisquitjes onder de latten. Die latten doen zo'n hun best en ik volg gewillig, wat een goede keus en vanaf de berg bedank ik Hans Dries van Sport 2000 die voor mij deze set heeft samengesteld.
Onderweg is het glimlachen en zingen, de muziek van Robert leroy zit erin gestampt, ik kijk uit naar het feest dat er gaat komen waar hij is.
Zodra de groep stopt controleer ik of we daadwerkelijk allemaal zijn om maar het leiderschap over te nemen, "het moet niet gekker worden lange, je skiet weer als vanouds en je gunt ons geen rust", "gaat het lekker". Ja het gaat goed en ik betrap me erop dat ik recht naar beneden durf met de handen gespreid de piste af, flow as the wind, arms are wings...
Ik geniet, ik ben trots en we besluiten nog een filmpje te maken om te laten zien wat voor progressie er in de twee dagen kunnen zitten, het wordt een succes en als we een zendwagen hadden stond het na Ajax Feyenoord gisteren op Talpa!
We zullen het met minder moeten doen en ook zonder reclames, ik hoop dat Martin het lukt om film 2 ook op het net te krijgen. Wat denk je: hier is ie (Martin)

koffie en een paar afdalingen verder merk ik dat de piste in een minder goede conditie begint te komen, ik merk het met bochten maken, ook speelt de koker mij op, er komt ietwat teveel wrijving tussen been en koker, ik besluit nadat ik twee keer was gevallen tijdelijk te stoppen.
Na de koffie geniet ik van het zonnetje dat het terras doet veraangenamen, ik hoor op de achtergrond veel herrie en ga kijken, ongeval en voor ik het weet hoor ik de helicopter aan komen, kippenvel, gelukkig is hij er niet voor mijn vrienden.
De laatste afdaling gaan we inzetten en ik stop bij de gondel die me naar benden zal brengen, voordat de rest van de LBC naar beneden gaat nemen we een biertje op het behaalde resultaat en komen al zittend aan een tafel westlanders tegen, uit 's Gravenzande, zij weten dat er in onze groep iemand skiet die "medisch"is alleen hadden zij uit de lift ons gezien en niet 1 kunnen ontdekken ! Wat een compliment en de lach is zo breed dat er een kabelbaan tussenpast.

Ik daal met de gondel af en zie de jongens op het laatste stuk van de piste, eenmaal beneden hebben we de missie volbracht en maken we ons op voor het feest in Louigis.
De tent is vol en straks komen er nog meer bij, het lukt en de score vliegt omhoog bij de meer dan gemiddelde fysieke contacten (elleboog drukken).
De clup is compleet en je voelt het al, een en al vrolijke positieve en stimulerende mensen, de tent is vanons en zelfs de single van Lingo wordt er gedraaid.
We dansen, zingen en lachen, vaak met een gepaste consumptie zoals een vliegend hert, pepermuntlikeur, flugels en god zij dank ook bier, ik maak foto's, daar was het vorig jaar niet van gekomen, en als je ze ziet denk je "wat een gezellige bende".
Daar toch de club verderop ging barbequen deelden wij mee in de invitatie, de taxibus die klaar stond heft alle testen doorstaan, dat werd gechecked. Het zal je bus maar wezen, jeh jehjejeh!
Eenmaal aan tafel komt de rust tijdens het eten, we kletsten wat en zodra de koffie leeg was werden de tafels aan de kant gezet voor gepaste table dance, kan daar allemaal, ik geef aan om naar Gerlos te gaan met de LBCers, ik neem afscheid van de AXA meiden en mannen. Michel en ik hebben raakvlakken en hij heeft ervoor gezorgt dat ik in een positief middelpunt mocht staan, hij wist ook als geen buitenstaander dat wat er de afgelopen dagen gebeurde voor mij enorm geraakt hebben, ik bedank hem met een omhelzing en zichtbaar spreken mijn ogen mijn emotie, Michel, dank je wel, ik hoor er echt helemaal bij, jij hebt laten zien dat ondanks alles ik voor jullie net de zelfde Hans ben als altijd, chapeau en mille grazi amigo!

De vreis terug duurt even en ik begin knap moe te worden, bij het zien van mijn bed val ik in slaap, ik denk in 20 seconden.

De zaterdag breekt aan, Ron en Peter vertrekken al vroeg vanwege een groots feest waar zij verwacht worden, de overige 4 Daltons ontbijten gezamelijk en ik besluit wijselijk om de laatse 2 uur niet te skiën, het ging erg goed deze dagen en ik wil het lijntje niet breken.
Om twaalf uur beladen we de auto, op zoek naar een Mac die we uiteindelijk pas in delft zouden ontmoeten. De reis was goed, helaas door een wegomlegging een vertraging van 2 uur maar we zijn 's avonds om ca 23.00 thuis, toeterend en zingend , "dansen in de zon, baden in het licht.... " langs schipluiden en de molens begroeten de tweede burgemeester van het dorp.

Het is goed, het was geweldig. Ik heb genoten van mijn vrienden, de lol, de acceptatie, de omgang en respect heeft een toegevoegde waarde gekregen aan hun karakter. LBC leden, top mannen!!
Hans Jan