Kleine tegenvaller ...

vandaag is Yoni in het ziekenhuis geweest, zoals eerder vermeld zou vandaag de pin uit haar bovenbeen gehaald worden vanwege de last die ze ervan had.
In vorige röntgenfotosessie was duidelijk dat de ingreep uitgevoerd kon worden.
Vol spanning en volledig nuchter was ze vanmorgen met Joke naar het Bethel gebouw gereden en om kwart over acht operatieklaar gemaakt. Ze was zeer ontspannen en klaar voor de ingreep. Dr. van der Pol is haar chirurg, ja , dezelfde die haar na het ongeluk ook behandeld heeft. Zij vond de periode erg kort tussen toen en nu om deze ingreep uit te voeren, er wordt overleg gepleegd en besloten wordt om met een laser inwendig een vooronderzoek te doen, tijdens dit onderzoek wordt duidelijk dat de buitenschil van het bot keurig genezen is alleen de binnenkant is niet geheel naar wens stevig genoeg. Het feit dat Yoni last heeft van haar been heeft de doctoren doen besluiten om een schroef die pijnlijk is te verwijderen zodat het bovendeel en onderdeel van de breuk beter tot elkaar kan komen. Na een kleine 5 kwartier is Yoni terug op de uitslaapkamer, ze voelt zich goed, krijgt weer kleur en er komt geluid uit.
Suf antwoord ze op vragen, een spelletje Yahtzee en kleine slaapjes tussendoor, beschuit en thee vullen haar taille en mijn prinses zie ik in de middag nadat ikzelf bij de revalidatie ben geweest met het verzoek voor aanpassing prothese en aanvraag sportprothese.
Terwijl ik haar zie en haar een kus geef leg ik mijn hand totaal onbewust precies op de plek waar de ingreep heeft plaats gevonden, "heb ik weer" ja Pap "hoe krijg je het voor elkaar"!
We wachten op de zuster die haar de vewijspapieren geeft en mag ze mee naar huis. Voorzichtig lopen we door de gang, 4e etage Bethel gebouw de lift en dan de gladheid van de sneeuw. We rijden naar huis en bij aankomst had Joeri uit eigen beweging gebak gehaald op de thuiskomst van zuslief, lief van je Joeri, je hebt het helemaal.
Vanavond na vele smsjes en msn contacten (waaronder veel leraren!) wordt ze beterschap toegewenst.
Ze gaat zo slapen, morgen breng ik haar naar school want economie wil ze niet missen!

Op het moment dat ik dit schrijf zegt ze , "welterusten pap", ook aan alle lezers haha.

Tot later,
Hans Jan