Yoni op de tennisbaan !

Ik ben weer in de lucht en wat zat ik te springen om een kort verslag te maken!
De E-mail adressen zijn perfect binnengekomen, er is gelukkig veel, erg veel teruggevonden!

Afgelopen donderdag een reünie met AXA aan het IJsselmeer, daar waar we met een afgeslankte bezetting van LBC waren was de pret en het bekijken van de foto's er zeker niet minder om. De avond werd besloten met de magische woorden "what happens in the mountains, stays in the mountains" en wij als LBC sloten ons daarbij aan. Robert lerooy was erbij en dan weet je het wel, hier kan geen artiest tegenop. Dit zijn van die geweldige avonden, terwijl het zoetwater van het IJsselmeer de kade en steiger probeert te vangen, vliegen de rusteloze meeuwen ver van je vandaan, de houten vlonder, getergt door de tijd maakt een momunmentaal plaatje compleet als je het dorp bekijkt. Hier ben je veilig, dit is mijn haven.... , zo hoor ik blOf op de achtergrond en langzaam ga ik weer naar binnen.

Joeri vierde afgelopen zaterdag zijn verjaardag na een bikkelhard gestreden strijd tegen KMD, de laatste wedstrijd in dit shirt, volgend jaar een andere sponsor wellicht.
De verjaardag was perfect met deze weersomstandigheden, zon, en een vol terasso di rossada.
De avond was wat koeler maar toch hebben Leo, Martin en ik de avondkoeling doorstaan, zij het met een warm ingrediëntje. In de tussentijd een wildplasser aan de schandpaal gezet en het dorp is weer zoals het was....

Zondagochtend vroeg een drukte van belang, de tenniscompetitie draait op volle toeren en deze zondag maakt Yoni na ruim 9 maanden haar debuut op de baan! Na heel veel trainen, revalidatie en fysio wilde zij het laten gebeuren, 1 wedstrijd voorlopig en met een brace om haar linkerknie ging zij samen met Fleur de strijd aan tegen Barendrecht.
Ik hoef niemand te vertellen wat het dan doet als je samen zoveel ellende hebt meegemaakt, als je samen door een dal bent gegaan, dat we eruit gekropen, eruit gesprongen zijn, zij die karakter toonde al die maanden, geen wanklank, wel momenten van boosheid op .. (ja, vul het maar in) ......
Dan zie ik haar in een nieuw tennistenue, met een glimlach die ik zo herken, met onzekerheid maar toch, daar staat mijn Prinses die beuren wat er beurt ook daar weer wil zijn, de wedstrijd verloren de dames maar dit was de grootste sportieve overwinning ooit. Elke slag zie je als een grote stap naar haar "ding" en dat is sport en begeleiding. Yoni, ik en allemaal hier zijn we trots, jij hebt het gedaan, het is jouw prestatie en jij weet ook dat je zonder begeleiding en enthousiaste artsen, therapeuten, fysio's en noem maar op niet zo snel er zo kon zijn, jij gaf ons het gevoel dat je deze wedstrijd voor en met jouw begeleiders aan het spelen was. Zeg maar, "als het ziet, begrijp je het " en dan weet de wereld wat ongeschreven boeken zijn.
Een staande ovatie meid x

Volgende week een spannende week voor me, dan komt een nieuw onderdeel van mijn Daan om nog beter, netter en sneller te kunnen lopen, ik hoop dat er ergens in Nederland en of Europa ook een sportprothese ter leen vrijkomt want Parijs komt er in Oktober aan..... dat zal wat wezen!

Tot later enne want wat je niet geleerd is kun je niet overbrengen.
Ik leer elke dag.

Ciao,
Hans Jan